ព្រហស្បតិ៍ 15 សីហា 2013
RFI
ការដាក់ពង្រាយរថក្រោះ ក្នុងហេតុផលការពារសន្តិសុខករណីមានបាតុកម្មនោះ អាចធ្វើអោយប្រជាជនភិតភ័យទៅវិញទេ។
@Siv Channa
បើទោះជាកម្ពុជាបានឆ្លងកាត់បោះឆ្នោត៥លើកហើយក៏ដោយ ប៉ុន្តែគ្មានការបោះឆ្នោតណាមួយដែលគេបានលឺថា ប្រជាជនកម្ពុជាមិនភ័យព្រួយនោះឡើយ។ អសន្តិសុខផ្លូវចិត្តនៅតែកើតមាននៅក្នុងអារម្មណ៍ពលរដ្ឋ។ ការបោះឆ្នោតនីតិកាលទី៥នេះ កំពុងតែផ្តល់ឧទាហរណ៍ជាក់ស្តែងតែម្តង។ អ្នកនយោបាយតែងឃោសនាអំពីគោលនយោបាយគណបក្សខ្លួនដែលទាក់ទងនឹងការ ស្វែងរកវិបុលភាពអោយពលរដ្ឋខ្លួន។ ប៉ុន្តែសកម្មភាពនៅពេលនេះ វាកំពុងតែដើរផ្ទុយនឹងគោលនយោបាយ និងការសន្យារបស់ពួកគេ។
ប្រសិនបើគេមើលកំណត់ហេតុប្រវត្តិសាស្ត្រទាក់ទងនឹងការ បោះឆ្នោតក្នុងសម័យព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាទី២នេះ នោះគេនឹងឃើញព្រឹត្តិការណ៍តានតឹងផ្នែកនយោបាយ នៅរៀងរាល់ពេល ក្រោយថ្ងៃបោះឆ្នោត។ មានទាំងភាពតានតឹងក្នុងវិស័យច្បាប់រដ្ឋធម្មនុញ្ញ មានទាំងភាពតានតឹងផ្នែកកងប្រដាប់អាវុធ។ ហើយប្រសិនបើគេសួរប្រជាពលរដ្ឋដែលបានចូលរួមបោះឆ្នោតទាំង៥លើកនេះ តើមានអ្នកបោះឆ្នោតណាម្នាក់ ដែលនឹងនិយាយថា ពួកគេគ្មានការបារម្ភម្តងណាសោះ នៅក្រោយថ្ងៃបោះឆ្នោតនោះ?
នៅពេលនេះ ប្រវត្តិសាស្ត្រច្រំដែល ព្រឹត្តិការណ៍ដដែល ដែលបង្កើតឡើងដោយគណបក្សកាន់អំណាច និងគណបក្សប្រឆាំង កំពុងបន្តបំភ័យពលរដ្ឋរបស់ខ្លួន។ ពលរដ្ឋដែលបានអនុវត្តសិទ្ធិ និងបំពេញកាត្វកិច្ចរបស់ពួកគេហើយ នៅបន្តរងគ្រោះដោយសារសកម្មភាពអ្នកនយោបាយ។ គណបក្សប្រឆាំងបានអំពាវនាវអោយអ្នកគាំទ្ររបស់ខ្លួន ជួបជុំធ្វើមហាបាតុកម្មប្រឆាំងនឹងលទ្ធផលបោះឆ្នោត។ គណបក្សកាន់អំណាច ក្នុងនាមរដ្ឋាភិបាលចាំផ្ទះ បានពង្រាយកងកំលាំងប្រដាប់អាវុធ សព្វាវុធធុនធ្ងន់ផង ក្រោមហេតុផលរក្សាសន្តិសុខ និងស្ថិរភាពនយោបាយ។
អ្នកនយោបាយទាំងពីរក្រុម មានអំណះអំណាងសមស្រប និងត្រឹមត្រូវដូចគ្នា។ ប៉ុន្តែអ្នកទាំងពីរភ្លេចគិតថា សកម្មភាពត្រឹមត្រូវ និងសមស្របទាំងនោះ ក៏កំពុងធ្វើអោយប្រជាជនកម្ពុជានិយាយជារួម និងអ្នកវិនិយោគនិយាយដោយឡែក ភិតភ័យ និងបារម្ភក្នុងចិត្តក៏ដូចគ្នាដែរ។
រាប់ចាប់តាំងពីពេលបិទការិយាល័យបោះឆ្នោត នៅរសៀលថ្ងៃទី២៨កក្កដា ប្រជាជនកម្ពុជាកំពុងរស់នៅជាមួយអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចរហូតដល់ម៉ោងនេះ។ អ្នកខ្លះកំពុងបន្តទិញគ្រឿងបរិភោគត្រៀមទុក កម្មករខ្លះមិនទាន់មកធ្វើការ អ្នកខ្លះក៏បានត្រឡប់ចេញទៅស្រុកកំណើតវិញទៀត អ្នកខ្លះនៅបន្តដកប្រាក់ពីធនាគារ។ រូបភាពទាំងនេះកំពុងបញ្ជាក់ថា សន្តិសុខ សុវត្ថិភាពនៅក្នុងប្រទេស កំពុងតែស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពដ៏ផុយស្រួយ មែនទែន។
តើអ្នកណាជាអ្នកទទួលខុសត្រូវលើអស្ថិរភាពផ្លូវចិត្តរបស់ប្រជាជន?
តាមពិតទៅ នៅចំពោះមុខទិដ្ឋភាពអវិជ្ជមានដែលត្រូវបានរៀបរាប់ខាងលើនេះ អ្នកនយោបាយទាំងពីរក្រុមកំពុងតែប្រឈមនឹងការបាត់បង់ជំនឿចិត្តពី ប្រជាពលរដ្ឋទៅវិញទេ។ មិនថាពលរដ្ឋអ្នកគាំទ្រខ្លួន ឬពលរដ្ឋមិនគាំទ្រខ្លួន។ ពីព្រោះ ម្ចាស់ឆ្នោតរបស់គណបក្សណា ក៏មិនចង់ឃើញភាពកោលាហលនៅក្នុងសង្គមដែលគេរស់នៅដូចគ្នាដែរ។ អ្នកនយោបាយកំពុងធ្វើអោយបាត់បង់ទំនុកចិត្តពីប្រជាពលរដ្ឋ ពីព្រោះអ្នកនយោបាយ ដែលបានអំណាចពីប្រជាជនទៅហើយនោះ មិនបានបង្ហាញឆន្ទៈជាអតិបរមា ក្នុងការស្វែងរកដំណោះស្រាយដោយសន្តិវិធី តាមរយៈការអង្គុយជជែកគ្នា អោយបានច្រើនដងនោះឡើយ។
លើសពីនេះទៀត តាមរយៈរូបភាពនៃការព្រមានគ្នាទៅវិញទៅមកនៅពេលនេះ អ្នកនយោបាយបានភ្លេចខ្លួនថា ប្រជាជនកំពុងមើលទៅពួកគេ ថាពួកគេមិនមែនកំពុងដោះស្រាយបញ្ហាទេ ប៉ុន្តែកំពុងឈ្លោះ និងប្រជែងយកអំណាចរៀងៗខ្លួនទៅវិញ។ នេះគឺជាការខាតបង់សម្រាប់អ្នកនយោបាយ។ ការខាតបង់ដែលអាចមានរហូតដល់ការបោះឆ្នោតក្រោយៗទៀត។
អ្នកនយោបាយគួរតែបានដឹងថា មនុស្សគ្រប់គ្នាបានសំដែងភាពត្រេតអរ គ្រាន់តែគេដឹងថា អ្នកនយោបាយណាត់អង្គុយជជែកគ្នា។ ពីព្រោះពួកគេសង្ឃឹមចង់ឃើញ ភាពធូរស្រាលនៃបរិយាកាសនយោបាយ។ ហើយថា ការភ័យខ្លាចនឹងត្រឡប់មកវិញ នៅពេលដែលគេលឺថា អ្នកនយោបាយមិនអាចរកដំណោះស្រាយបាន។
និយាយសរុបមកវិញ អ្នកនយោបាយគួរតែចាប់អារម្មណ៍ និងយកធ្វើជាមូលដ្ឋាននូវការសម្រេចចិត្ត នូវអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចរបស់ពលរដ្ឋខ្លួន ដែលសារព័ត៌មានបានផ្សាយជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ អ្នកនយោបាយត្រូវបង្ហាញម្ចាស់ឆ្នោតវិញថា ពួកគេដោះស្រាយបញ្ហានៃការបោះឆ្នោត ប៉ុន្តែ មិនមែនដោះស្រាយបញ្ហាអំណាចនោះឡើយ។ ចូរកុំភ្លេចថា កម្ពុជាបានដើរមកដល់ចំនុចមួយ ដែលមានអ្នកបោះឆ្នោតចេះពិចារណាច្រើន។
ការបោះឆ្នោតនីតិកាលទី៥នេះ បានធ្វើអោយសហគមន៍អន្តរជាតិភ្ញាក់ផ្អើល និងកោតសសើរកម្ពុជាយ៉ាងខ្លាំង អំពីភាពចាស់ទុំរបស់កម្ពុជាទាំងមូល ជាពិសេសការចូលរួមរបស់ប្រជាជនជាអ្នកបោះឆ្នោត។ ប្រជាជនដែលបានបង្ហាញភាពចាស់ទុំហើយនោះ គឺវានៅសល់តែអ្នកនយោបាយទៅវិញទេ។
មិនថា មហាបាតុកម្ម មិនថាការទប់ទល់អំពើហិង្សា ទាំងអស់នេះសុទ្ធតែស្ថិតនៅក្រោមការទទួលខុសត្រូវរបស់អ្នកនយោបាយ ដែលជាអ្នកសម្រេចចិត្ត។ ហើយការសម្រេចចិត្តយ៉ាងណារបស់អ្នកនយោបាយនៅពេលនេះ នឹងត្រូវចារក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រកម្ពុជា៕
នៅពេលនេះ ប្រវត្តិសាស្ត្រច្រំដែល ព្រឹត្តិការណ៍ដដែល ដែលបង្កើតឡើងដោយគណបក្សកាន់អំណាច និងគណបក្សប្រឆាំង កំពុងបន្តបំភ័យពលរដ្ឋរបស់ខ្លួន។ ពលរដ្ឋដែលបានអនុវត្តសិទ្ធិ និងបំពេញកាត្វកិច្ចរបស់ពួកគេហើយ នៅបន្តរងគ្រោះដោយសារសកម្មភាពអ្នកនយោបាយ។ គណបក្សប្រឆាំងបានអំពាវនាវអោយអ្នកគាំទ្ររបស់ខ្លួន ជួបជុំធ្វើមហាបាតុកម្មប្រឆាំងនឹងលទ្ធផលបោះឆ្នោត។ គណបក្សកាន់អំណាច ក្នុងនាមរដ្ឋាភិបាលចាំផ្ទះ បានពង្រាយកងកំលាំងប្រដាប់អាវុធ សព្វាវុធធុនធ្ងន់ផង ក្រោមហេតុផលរក្សាសន្តិសុខ និងស្ថិរភាពនយោបាយ។
អ្នកនយោបាយទាំងពីរក្រុម មានអំណះអំណាងសមស្រប និងត្រឹមត្រូវដូចគ្នា។ ប៉ុន្តែអ្នកទាំងពីរភ្លេចគិតថា សកម្មភាពត្រឹមត្រូវ និងសមស្របទាំងនោះ ក៏កំពុងធ្វើអោយប្រជាជនកម្ពុជានិយាយជារួម និងអ្នកវិនិយោគនិយាយដោយឡែក ភិតភ័យ និងបារម្ភក្នុងចិត្តក៏ដូចគ្នាដែរ។
រាប់ចាប់តាំងពីពេលបិទការិយាល័យបោះឆ្នោត នៅរសៀលថ្ងៃទី២៨កក្កដា ប្រជាជនកម្ពុជាកំពុងរស់នៅជាមួយអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចរហូតដល់ម៉ោងនេះ។ អ្នកខ្លះកំពុងបន្តទិញគ្រឿងបរិភោគត្រៀមទុក កម្មករខ្លះមិនទាន់មកធ្វើការ អ្នកខ្លះក៏បានត្រឡប់ចេញទៅស្រុកកំណើតវិញទៀត អ្នកខ្លះនៅបន្តដកប្រាក់ពីធនាគារ។ រូបភាពទាំងនេះកំពុងបញ្ជាក់ថា សន្តិសុខ សុវត្ថិភាពនៅក្នុងប្រទេស កំពុងតែស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពដ៏ផុយស្រួយ មែនទែន។
តើអ្នកណាជាអ្នកទទួលខុសត្រូវលើអស្ថិរភាពផ្លូវចិត្តរបស់ប្រជាជន?
តាមពិតទៅ នៅចំពោះមុខទិដ្ឋភាពអវិជ្ជមានដែលត្រូវបានរៀបរាប់ខាងលើនេះ អ្នកនយោបាយទាំងពីរក្រុមកំពុងតែប្រឈមនឹងការបាត់បង់ជំនឿចិត្តពី ប្រជាពលរដ្ឋទៅវិញទេ។ មិនថាពលរដ្ឋអ្នកគាំទ្រខ្លួន ឬពលរដ្ឋមិនគាំទ្រខ្លួន។ ពីព្រោះ ម្ចាស់ឆ្នោតរបស់គណបក្សណា ក៏មិនចង់ឃើញភាពកោលាហលនៅក្នុងសង្គមដែលគេរស់នៅដូចគ្នាដែរ។ អ្នកនយោបាយកំពុងធ្វើអោយបាត់បង់ទំនុកចិត្តពីប្រជាពលរដ្ឋ ពីព្រោះអ្នកនយោបាយ ដែលបានអំណាចពីប្រជាជនទៅហើយនោះ មិនបានបង្ហាញឆន្ទៈជាអតិបរមា ក្នុងការស្វែងរកដំណោះស្រាយដោយសន្តិវិធី តាមរយៈការអង្គុយជជែកគ្នា អោយបានច្រើនដងនោះឡើយ។
លើសពីនេះទៀត តាមរយៈរូបភាពនៃការព្រមានគ្នាទៅវិញទៅមកនៅពេលនេះ អ្នកនយោបាយបានភ្លេចខ្លួនថា ប្រជាជនកំពុងមើលទៅពួកគេ ថាពួកគេមិនមែនកំពុងដោះស្រាយបញ្ហាទេ ប៉ុន្តែកំពុងឈ្លោះ និងប្រជែងយកអំណាចរៀងៗខ្លួនទៅវិញ។ នេះគឺជាការខាតបង់សម្រាប់អ្នកនយោបាយ។ ការខាតបង់ដែលអាចមានរហូតដល់ការបោះឆ្នោតក្រោយៗទៀត។
អ្នកនយោបាយគួរតែបានដឹងថា មនុស្សគ្រប់គ្នាបានសំដែងភាពត្រេតអរ គ្រាន់តែគេដឹងថា អ្នកនយោបាយណាត់អង្គុយជជែកគ្នា។ ពីព្រោះពួកគេសង្ឃឹមចង់ឃើញ ភាពធូរស្រាលនៃបរិយាកាសនយោបាយ។ ហើយថា ការភ័យខ្លាចនឹងត្រឡប់មកវិញ នៅពេលដែលគេលឺថា អ្នកនយោបាយមិនអាចរកដំណោះស្រាយបាន។
និយាយសរុបមកវិញ អ្នកនយោបាយគួរតែចាប់អារម្មណ៍ និងយកធ្វើជាមូលដ្ឋាននូវការសម្រេចចិត្ត នូវអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចរបស់ពលរដ្ឋខ្លួន ដែលសារព័ត៌មានបានផ្សាយជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ អ្នកនយោបាយត្រូវបង្ហាញម្ចាស់ឆ្នោតវិញថា ពួកគេដោះស្រាយបញ្ហានៃការបោះឆ្នោត ប៉ុន្តែ មិនមែនដោះស្រាយបញ្ហាអំណាចនោះឡើយ។ ចូរកុំភ្លេចថា កម្ពុជាបានដើរមកដល់ចំនុចមួយ ដែលមានអ្នកបោះឆ្នោតចេះពិចារណាច្រើន។
ការបោះឆ្នោតនីតិកាលទី៥នេះ បានធ្វើអោយសហគមន៍អន្តរជាតិភ្ញាក់ផ្អើល និងកោតសសើរកម្ពុជាយ៉ាងខ្លាំង អំពីភាពចាស់ទុំរបស់កម្ពុជាទាំងមូល ជាពិសេសការចូលរួមរបស់ប្រជាជនជាអ្នកបោះឆ្នោត។ ប្រជាជនដែលបានបង្ហាញភាពចាស់ទុំហើយនោះ គឺវានៅសល់តែអ្នកនយោបាយទៅវិញទេ។
មិនថា មហាបាតុកម្ម មិនថាការទប់ទល់អំពើហិង្សា ទាំងអស់នេះសុទ្ធតែស្ថិតនៅក្រោមការទទួលខុសត្រូវរបស់អ្នកនយោបាយ ដែលជាអ្នកសម្រេចចិត្ត។ ហើយការសម្រេចចិត្តយ៉ាងណារបស់អ្នកនយោបាយនៅពេលនេះ នឹងត្រូវចារក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រកម្ពុជា៕
0 comments:
Post a Comment